Nature at its best!

Hallooo bloglezers!

Het is al bijna 4 weken geleden sinds mijn laatste reisverslag! De hoogste tijd voor nieuwe verhalen en avonturen om met jullie te delen. Ik heb een drukke vakantie achter de rug, vandaar dat het een tijdje stil is geweest op mijn blog ;) Het grootste deel van de afgelopen maand ben ik op trip geweest, die ik in mijn reisverslag uitgebreid zal beschrijven! Laat ik meteen beginnen bij GALIBI!

Galibi: ‘ga leven’. Een tweedaagse trip waarbij je op zoek gaat naar de populaire (en gelukkig beschermde) reuze zeeschildpadden. Bij de trips die we boeken, is het altijd weer een verassing wie de gids zal zijn. Toen ik ’s ochtends Sergio (onze rastafari-gids tijdens de trip naar Nickerie/Bigipan) lachend zag staan, wist ik dat het een mooie trip zou worden. We vertrokken eerst met de bus richting Albina, een plaatsje 140 km ten oosten van Paramaribo. We stapten bij Albina op de boot toen het hevig begon te regenen. Schuilend onder een zelfgemaakt zeil van vuilniszakken voeren we eerst naar het buurland Frans Guana. Daar hebben we de gevangenis Papilon bezocht, over een marktje gelopen met Frans pratende mensen en een biertje gedronken op het terras, betaald met euro’s. We vervolgden onze reis naar Galibi, dat alleen per boot bereikbaar is. Galibi is een heel rustige plek met ongeveer 800 inwoners. Elektriciteit is er alleen na 7u ’s avonds, er zijn geen paadjes maar het is één groot strand en de mensen leven van de visserij. Toen we aankwamen hebben we eerst onze spullen gedropt (we sliepen met z’n 6en in een hutje op bedden) en namen we een duik in de monding van de Maronirivier. ’s Avonds genoten we van vrolijke drankjes en kregen we een show van de local’s van een heuse volksdans, waarna onze eigen voetjes ook van de vloer gingen. Na de dans was het eindelijk zo ver: in een klein bootje vertrokken we naar het strand waar de schildpadden broeden en naar de zee gaan. Het was pikkedonker maar de gids had een zaklamp, die hij ook als enige mocht gebruiken ivm het verstoren van het broedproces. We hebben in totaal 4 reuzeschildpadden (soepschildpad) zien broeden en dit was echt heel bijzonder om mee te maken! De impulsante beesten zijn tijdens het eieren leggen in een soort trans, en na het leggen maken ze met de achterpoten het gat dat ze gegraven hebben voor de eieren weer dicht. Dan camoufleren ze de boel weer door zand alle kanten op te slaan. Het was echt heel bijzonder om zo dicht op de natuur te staan en dit mee te maken. We gingen weer met de boot terug en hebben ’s avonds een kampvuur gemaakt. De volgende dag vetrokken we weer met boot en bus richting Paramaribo. Een prachtige trip die je stil laat staan bij de pracht maar ook kwetsbaarheid van de natuur!

Na het weekend van Galibi heb ik nog een halve week stage gehad met een paasviering en boeteviering. In het eerste weekend van de vakantie gingen we met een groep van 81 man naar de Ralleighvallen en de Voltzberg. Onze groep bestond uit 11 mensen, een gezellige club! Er waren in totaal 4 gidsen mee en onze gids was Sergio. Hij maakt er elke trip weer een feestje van dus het was leuk dat hij onze groep weer begeleidde. We hebben eerst een 4 uur duren de rit met de bus gemaakt over een weg vol kuilen en gaten en daarna ongeveer 3 uur in de boot gezeten. Eenmaal aangekomen bij de Ralleighvallen (grote groepen stroomversnellingen) hebben we onze spullen gedragen uit de boot richting het enorme houten huis waar we sliepen. De eerste avond hebben we een nachtwandeling gemaakt, spinnen gevangen en ’s avonds genoten van het kampvuur en vrolijke drankjes. De tweede dag hebben we door het tropisch regenwoud gelopen (longen van de aarde) en vertelde Sergio over allerlei verschillende bomen, planten en dieren. We kwamen aan bij de moedervallen waar we genoten van het uitzicht. Die middag was het lekker relaxen in de Ralleighvallen, genietend van de natuurlijke jacuzzi. Op dag 3 werd ons uithoudingsvermogen op de proef gesteld; het beklimmen van de Voltzberg. Na een 3 uur durende tocht door de jungle, met stevige regenbuien en een tempo waar je U tegen zegt, bereikten we het granieten plateau, die ons uitzicht gaf op de Voltzberg (zie foto). Het duurde ongeveer 1,5 uur voor we op de top waren en wát een voldoening gaf dat! We waren drijfnat van de regen en het zweet maar toen we bovenaan waren brak het zonnetje even door. De flinke tocht werd uiteraard ook op de terugreis voortgezet en bij onze hut aangekomen waren we blij met de uitgebreide maaltijd. ’s Avonds heb ik nog gitaar gespeeld en hebben we nog een nachtduik gemaakt, genoten van vrolijke drankjes en met een voldaan gevoel de hangmat ingedoken. De vierde dag bestond uit de terugreis naar Paramaribo. Weer een geweldige trip in een geweldig land, met een prachtige natuur!

We kregen onze planning vier dagen om bij te komen van de Ralleighvallen/Voltzberg om vervolgens 4 dagen lang alle vormen van luxe achter ons te laten tijdens de ‘back-to-basic’ trip naar Blanche Marie/Avanavero! De Blanche Marie vallen zijn een van de grootste watervallen van Suriname, die in het Avanavero gebied liggen (jungle in West-Suriname). Met 12 man vertrokken we in 4x4 drive Jeeps richting het binnenland. Wij hadden Venski als gids achter het stuur, een zingende Javaan met een liefde voor spinnen. Het was super vet om door de smalle modder paadjes te crossen waarbij de Jeep af en toe bijna op z’n kant ging! Avanavero is een prachtig gebied dus het was al een ervaring op zich om daar door heen te rijden! We kwamen aan bij het eerste kamp waar we onze hangmatten op palen ophingen onder een zeil. Even baden in de stroomversnellingen en eten koken. ’s Avonds gingen we op jacht met Rudy en zijn jachtgeweer zonder naam. Het was echt gaaf om in het donker door de jungle te lopen op een smal paadje met allemaal dierengeluiden om je heen! De buit was schaars; we hebben 1 duif geschoten en deze mee genomen. Ik lag ongeveer een uurtje te tukken, toen het hangmattenkamp instortte! Iedereen lag in de blubber: een deel vluchtte naar de jeeps en een deel sliep onder een ander zeil verder. De tweede dag vetrokken we richting een ander kamp, maar helaas was deze bezet door een andere groep. Daarom reden we door naar een plaats waar we konden chillen, zwemmen en vissen. Ik had een piranha gevangen (überhaupt de eerste vis die ik ooit heb gevangen) en toen het donker werd reden we richting een ander hangmatten kamp. ’s Avonds weer een nachtwandeling, helaas geen jacht buit. Op de derde dag reden we richting de Blanche Marie vallen. We sliepen dit keer op een vervallen resort aan een rivier. De watervallen op 10 min. loopafstand waren prachtig en enorm groot! We konden er zwemmen als we ons goed vasthielden en ik heb nog over de rotsen geklommen om van het uitzicht te genieten op de top. Ook bezochten we nog een andere waterval. ’s Avonds werden er vrolijke drankjes genuttigd en heb ik de avond opgevuld met gitaarmuziek. De laatste dag reden we weer terug, nagenietend van een prachtige trip. Geweldig om de ongerepte natuur van zo dichtbij mee te maken!

Ik heb de vakantie goed afgesloten met de geweldige trip naar Brownsberg en Berg & Dal. Met een klein clubje (9 man) en Venski als gids reden we met een bus naar Berg & Dal, 100km ten zuiden van Paramaribo. We werden om 10:15 bij het kabelbaanparcours verwacht, waar we eerst een uitgebreide instructie kregen. Het parcours bestond uit 11 kabelbanen, met plateaus hoog in de bomen. Sommige waren meer dan 200 meter lang en één ging over de Surinamerivier! Met hoge snelheden en een kick van de adrenaline scheurden we de kabelbanen af, zelfs een keer op de kop!
We hebben het gebied Berg & Dal (dat vroeger een plantage was) verkend en reden met de bus door naar het Brokopondomeer. Aangekomen bij de stuwdam hadden we een prachtig uitzicht op het meer en zagen we in de verte Ston Island. Ons huisje lag bovenop de 500m hoge Brownsberg, die we niet hoefde te beklimmen maar we werden met de bus omhoog gebracht  Het uitzicht dat we hadden over het Brokopondomeer vanaf de berg was wederom magisch. ’s Avonds zouden we een nachtwandeling maken, maar omdat onze buschauffeur net overvallen was door goudzoekers met jachtgeweren, besloten we het maar veilig aan te doen. We bleven eerst in ons huisje en zijn daarna op kikkerjacht gegaan in het gebied. We hebben er ook 1 bereid en gegeten, bon apetit! De volgende dag maakten we een daling naar de Irenevallen en weer een klim (die best pittig was) naar de Leonvallen. Op de terugweg kwamen we een groep brulapen en kapucijnapen tegen! De terugweg verliep voor mij vooral slapend; ik was vrij moe na deze wederom bijzondere en awesome trip!

Nu heb ik nog 1 stage week te gaan, de laatste lessen geven en afscheid nemen van mijn stageklas, mentor en de school. Dit weekend ga ik dus naar Jaw-Jaw, mijn laatste trip! Het einde komt wel steeds meer in zicht, nog maar 2,5 week! Door de prachtige, bijzondere, inspirerende en geweldige ervaringen die ik mee maak in zowel het onderwijs als tijdens de trips maken deze reis zo onvergetelijk! Ik sta er elke dag bij stil wat voor geluk ik heb dat ik dit mag mee maken!

Tot het volgende verslag ;)